Motivational quotes are very popular on BitesApp with millions of authors writing small inspirational quotes in Hindi daily and inspiring the readers, you can start writing today and fulfill your life of becoming the quotes writer or poem writer.
कथा शीर्षक: पछुतो
कथा:
माया थियो… साँच्चिकै माया थियो उसप्रति। तर त्यही मायाभित्र कतै अहंकार मिसिएको रहेछ, जुन म आफैंले चिनेकी थिइनँ।
सानो झगडा भयो त्यो दिन। श्रीमानले कडा स्वरमा केही बोले, म पनि चुप लागिनँ। रिस उठ्यो, म माइती फर्किएँ।
"दुई दिनपछि उहाँ मलाई लिन आउनुभयो। म रिसाएकी थिएँ, तर उहाँको आँखामा पश्चात्ताप थियो। उहाँले भने — 'घर जाऊ, मिलेर बाँचौँ।' तर म… म बाँचुञ्जेल नसुनुँला जस्तो गरेर फर्काइदिएँ।"
त्यसपछि के भयो? केही झूटा आफन्त, केही माइतीका मनका कुराहरूले मलाई उसविरुद्ध उचाल्न थाले। म त्यसै गरें… झूटो दाइजोको मुद्दा हालिदिएँ।
छ वर्ष भयो, म अझै माइतीमै छु। मुद्दा झूटो थियो, अदालतले फैसला उहाँको पक्षमा गर्यो।
आज उहाँको दोस्रो बिहे पनि भइसक्यो — धूमधामले।
आज एक्लै छतमा बसेर आकाश हेर्दै सोच्छु,
"उहाँ त्यस दिन लिन आउँदा म उहाँको पछि लागेकी भए… आज मेरो पनि एउटा सानो परिवार हुने थियो। सासु–ससुरा, श्रीमान अनि काखमा खेलिरहने सानी छोरी वा छोरा।"
साथ कसैले दिनेन, सल्लाह सबै दिन्छन्। तर जीवन… जीवन त अन्ततः आफ्नै हुन्छ। निर्णयहरू पनि आफ्नै हुनुपर्छ।
आज बुझें — रिस उठ्दा दुई दिन चुप लाग्नु बेस, तर सम्बन्ध तोड्नु मूर्खता हो।
आज म एक्लिएकी छु… तर त्यो रिस, त्यो घमण्ड… आज पनि मेरो वरिपरि छायाजस्तै घुमिरहेछ।
कथा शीर्षक: पछुतो
कथा:
माया थियो… साँच्चिकै माया थियो उसप्रति। तर त्यही मायाभित्र कतै अहंकार मिसिएको रहेछ, जुन म आफैंले चिनेकी थिइनँ।
सानो झगडा भयो त्यो दिन। श्रीमानले कडा स्वरमा केही बोले, म पनि चुप लागिनँ। रिस उठ्यो, म माइती फर्किएँ।
"दुई दिनपछि उहाँ मलाई लिन आउनुभयो। म रिसाएकी थिएँ, तर उहाँको आँखामा पश्चात्ताप थियो। उहाँले भने — 'घर जाऊ, मिलेर बाँचौँ।' तर म… म बाँचुञ्जेल नसुनुँला जस्तो गरेर फर्काइदिएँ।"
त्यसपछि के भयो? केही झूटा आफन्त, केही माइतीका मनका कुराहरूले मलाई उसविरुद्ध उचाल्न थाले। म त्यसै गरें… झूटो दाइजोको मुद्दा हालिदिएँ।
छ वर्ष भयो, म अझै माइतीमै छु। मुद्दा झूटो थियो, अदालतले फैसला उहाँको पक्षमा गर्यो।
आज उहाँको दोस्रो बिहे पनि भइसक्यो — धूमधामले।
आज एक्लै छतमा बसेर आकाश हेर्दै सोच्छु,
"उहाँ त्यस दिन लिन आउँदा म उहाँको पछि लागेकी भए… आज मेरो पनि एउटा सानो परिवार हुने थियो। सासु–ससुरा, श्रीमान अनि काखमा खेलिरहने सानी छोरी वा छोरा।"
साथ कसैले दिनेन, सल्लाह सबै दिन्छन्। तर जीवन… जीवन त अन्ततः आफ्नै हुन्छ। निर्णयहरू पनि आफ्नै हुनुपर्छ।
आज बुझें — रिस उठ्दा दुई दिन चुप लाग्नु बेस, तर सम्बन्ध तोड्नु मूर्खता हो।
आज म एक्लिएकी छु… तर त्यो रिस, त्यो घमण्ड… आज पनि मेरो वरिपरि छायाजस्तै घुमिरहेछ।
