આંખોમાં ઉભરાયાં વાદળ,વરસવાની રજા માંગે છે.
અપમૃત્યુનો સિલસિલો,ધૈર્યની પાળ તોડવા માંગે છે.
સ્વજન વિહોણા સજીવ-નિર્જીવ સબળ ખભો માંગે છે,
ઘરના ખાલી ખૂણાઓ જાણે હજી વધારે અવકાશ માંગે છે.
લાચાર છે બધા સાજા હાથ-પગ અને સાધન-સામગ્રી,
જે સહાય માટે અસહાયતાની આ જાળ કાપવા માંગે છે.
--વર્ષા શાહ
