ગઝલ# શબ્દની સાધના
વ્યક્ત થાવાનો સંતોષ જ્યારે મળે
શબ્દની સાધના એ ચરણમાં ફળે
વીજની જેમ ચમકી છુપી જાય છે
તું પકડ એ જ પહેલા તને એ છળે
ખોતરીને કલમથી જો કાઢી નહીં
ફાસ તો આ દરદની પછી સળવળે
કલ્પનો ના હલેસા ચલાવીને જો
નાવ શબ્દોની તું જ્યાં કહે ત્યાં વળે
જગથી આ એક અંગત વિસામો છે જ્યાં
બે ઘડી બેસ તો થાક તારો ટળે
કોઇ મેહબૂબ જેવી વફાદાર છે
ભાવ ક્યો છે કે જેને કલમ ના કળે
અક્સ તારું જ ઢોળાય સ્યાહી વડે
એ પ્રતિબિંબ તારું બની ઝળહળે
"ચાહત"
