पहिल्यांदा जेव्हा तुला पाहिले
मन हे माझे नकळत रमले
अंतरंगीच्या तुझ्या छटांना
मन हे माझे नकळत भुलले
मन हे माझे कोशामधले
सुस्त च होते जीवन माझे
तुझे आगमन होता नकळत
फुलपाखरू हे बागडू लागले
तुझी चाल जशी हरिणी चाले
बोलणे जैसे कोकीळ बोले
तुझ्या निराळ्या अश्या अदांनी
मन हे माझे घायाळ केले
असतेस तू जेव्हा जवळी माझ्या
मन प्रफुल्लित होऊन जाते
तुझ्या प्रेमाच्या स्पर्शामधूनी
अंतरंग हे खुलुनी येते
तुझी स्वप्ने आणि माझी स्वप्ने
जरी हे विश्व वेगळे असले
दोघे मिळुनी आपण बनवू
एकच विश्व सोबत आपले
फक्त तू ...