તપાયણુ વે ઍતરો તપાય ગૅન,
વસણું પોધો આખર તું નેરે ગૅન.
ભલે વા ફેરાયે કે વડર ફેરાયે ,
મનખ તોકે જ તા ન્યારીયે.
ભલે છન્ઢા કરીયે કે વમસે વસે,
મી મેં બાળ તોય ત્યાંનું ન ખેસે.
ધ્રો તડે થીન્થો જડે વઇયે નયુ
છેલ્લે ખાડા, ખાબોચિયા ને તરાયુ.
નર નેરે વેઠો અભ સામું કેતરો,
વસી ને નીલા કર સીમ ને ખેતરુ.
નર
નારાણજી જાડેજા (ગઢશીશા)
નર
મુન્દ્રા