પડે છે

સંતાકુકડી ની રમત જીંદગીભર ચાલુ રહે છે,
પહેલા પોતે છુપાતા હવે મનમાં છુપાવવું પડે છે.

અંધકાર દૂર નથી થતો માત્ર સૂરજ ઉગવાથી,
ઊજવાશ મળે તે માટે આંખો ખોલવી પડે છે.

જિંદગીની બંધ બાજી ને જીતવા માટે,
એક પછી એક પાના ખોલવા પડે છે.

હાસ્યની છોળો ને આઝાદી આપવી હોય તો,
આંસુઓને કેદખાનામાં પૂરી રાખવા પડે છે.

ફુલાઈ ગયા બારણા જરા અમથા વરસાદમાં,
એક મેકને મળવા છોલાવુ પડે છે.

બહુ જ સારા વ્યક્તિ હતા,
એટલું સાંભળવા મરવું પડે છે.

                        ઉર્વશી એચ ત્રિવેદી

Gujarati Poem by Urvashi Trivedi : 111752212
Kamlesh 3 years ago

વાહ!!! અદ્દભુત રચના મહોદયા...!!!

The best sellers write on Matrubharti, do you?

Start Writing Now