ગામડું શું છોડ્યું ને પાદર ખોયું;
વર્ષાની લાલચમાં વાદળ ખોયું;
શહેરની ખોટી મોહમાયામાં જ,
ગામડાનું સત્કારતું વ્હાલ ખોયું;
શહેરના ધ્વનિ પ્રદૂષણની વચ્ચે,
શાંત અને પાવન એ મંદર ખોયું;
મળ્યા શહેરી વ્યવહારૂ મિત્ર પણ,
ગામડાનું નિઃસ્વાર્થ સહોદર ખોયું;
સમય પેલાં પાકતા ફળ ફૂલોમાં,
ગામડાનું નૈસર્ગિક ખાતર ખોયું;
શહેર છે આધુનિક શિક્ષિત પણ,
લોકોમાં ગામડીયું ગણતર ખોયું;
મારૂં તારૂં કરતા રહેતા શહેરમાં,
પરિવારને જોડતું આડસર ખોયું;
મતલબ ભર્યા આ શહેરમાં "વ્યોમ"
મેં તો ખૂદ મારું જ આદર ખોયું;
...✍️વિનોદ. મો. સોલંકી "વ્યોમ"
GETCO (GEB)
