લખવા બેઠો કવન ને કાગળમાં એક ચહેરો દેખાયો હતો;
આંખો મસળીને જોયું તો એક જાણીતો પડછાયો હતો;
ભૂલવાની કોશિશ કરું છું પણ કેમ કરી ભૂલવું મારે હવે,
જે ન હતો ફક્ત શમણામાં એતો દિલમાં કોતરાયો હતો;
રીંસાયો હોત તો મનાવી લેત હું આપી મારા પ્રાણ પણ,
એને કેમ કરી મનાવું જે રીંસાયો નૈ પણ બદલાયો હતો;
શોધતો રહ્યો છું હર જગા એને દર બ દર ભટકી ભટકી,
પણ એ ન મળ્યો કારણ કે એતો અંધકારનો સાયો હતો;
એ આવશે જરૂર મને મળવા એક'દિ તું જોજે "વ્યોમ",
જીવનભર બસ આ એક ખ્યાલ રૂદિયામાં સમાયો હતો;
...✍️વિનોદ. મો. સોલંકી "વ્યોમ"
GETCO (GEB)
