મસ્ત મૌલા બનીને,
જીવતા હતા અમે પણ આ જગતમાં,
નજર પડી ત્યાં આપની ને,
નજર લાગી મને કેવી.!!?
રહી ના હું ખુદની ને.
પછી, હું સૂઝ બુજ ભૂલી,
કેવા મારા સ્વજન ભૂલી.!?
એક છબી મસ્તિષ્કમાં
સ્મરણે ચીતરાય છે..
હવે, રાત દિવસ મન મારું
મનમાં ને મનમાં કેટ કેટલું ઘૂંટાય છે..!
કેવો શ્વાસ પણ હવે રૂંધાય છે..?
ઉતારવા નજર કેટ કેટલું કર્યું અમે.!!
કેવા ચોઘડિયામાં લાગી નજર મને.!!
પંડિતો ને હકીમો પણ થાક્યા કેવા..!?
આ રોગ જુઓ લાઈલાજ બન્યો..!!
નથી કોઈ ઉપાય કે ઔષધી હવે,
રોગ તે આ કેવો લાગ્યો મને.!!
જોગ આ તે મેં કેવો ધર્યો.!?
એક છબી એ મનસ પર કબજો કરી,
મારું સર્વસ્વ લૂટાયું આજે..!!
દર્શના હિતેશ જરીવાળા (રાધે રાધે)
૧૭/૧૨/૨૦૨૦