શ્વાસ પરનો વિશ્વાસ ઉધાર છે
બાકી જિંદગી જમા છે.

સમયે ગોંધી રાખેલા પાના અકબંધ છે
એને ક્યાં કોઈની જીહજુરી છે.

વહેતા વહેણમાં તણાતો માણસ
તણખલાથી પણ તુચ્છ ભાસે છે.

આમ તો કોઈની જાત પૂછાતી નથી
ને છડેચોક જાતિવાદ માઝા મૂકે છે.

ક્યાં કહેવું? ને કોને કહેવું?
સભ્યતા એ પણ વાડ બાંધી છે.

પૂરી દો જાત પાતના વિવાદને અંધારી કોટડીમાં
માણી લો મળેલી જિંદગીને ઠાઠમાઠથી.
D.K.D.(રાધા)
#વિશ્વાસ

Gujarati Poem by દીપા : 111567764

The best sellers write on Matrubharti, do you?

Start Writing Now