મજધારે મારી જીવન નૈયા હંકારતો
મારી આગળ વ્હાલો મારો સારથી થઈ ચાલતો
જુઠ્ઠા જગ માંહી આ જીવ નેં જગદીશ દરેક જંગ જીતાડતો
પડું ના હું એકલી ,માધવ મારો સખા બની નેં સંભાળતો
લપેટાઉ મોહપાશ ,માયા માં તો મધુસૂદન પાછળ થીં જકડી રાખતો
ક્ષણભંગુર છે સર્વ એ સમજાવી કૃષ્ણમય બનાવતો
તુચ્છ તણાં શુષ્ક આત્મ માં રેલાવી સુર મધુર
ગોપાલ વૃંદાવનમાં રાસ રમાડતો
વ્હાલી તો છું હું પણ એની ,
કેશવ અનહદ વ્હાલ વરસાવતો
મોરપીંછ મુકુટ ધારી વાલમ રુદિયે એવો રાચતો
સ્મરણ થાય શ્યામ નું હું એજ એને યાચતો.
-અપેક્ષા દિયોરા
