સ્વર્ગથી આશિષ તમે આપો પપ્પા,
હાથ મારા શીશ પર રાખો પપ્પા.
વૃક્ષનો એ છાંયડો બનતાં તમે,
આવનારા દુઃખ દર્દ કાપો પપ્પા.
ભીંત પર ફોટો નથી, છે લાગણી,
જીંદગીભર સાથમા લાગો પપ્પા.
આપ તો દિલમાં વસો છો રાત’ દી,
છે તમારો આશરો સાચો પપ્પા.
આપને જોનાર પણ નાં ઓળખે,
માનવીમાં દેવતા લાગો પપ્પા.
.....પ્રશાંત સોમાણી
