રાખવું હતું શું પાસે
કે આમ દૂર થઈ ગયો
માનવ બનાવ્યો તને
તું માધવને ભૂલી ગયો
ઘડીકનો સંગ ભોગોનો
તને એવો ભરખી ગયો
ભોમ તણી જંખના
ભીરુ બની ભુલી ગયો
સ્વપ્ન સેવ્યા અઢળક
સંસ્કૃતિએ તારા પર
સિંહ તણું સંતાન તું
સુર કાં ઢીલો થયો ?
ભાલો રાણાનો અને
તલવાર તું શિવા તણી
વાગ્યો શંખ મેદાને હવે
વીર થઇ કાં રડતો રહ્યો?
#રાખવું
