પ્રેમ.....
મને નથી ખબર પ્રેમની શું પરિભાષા હોય છે.
અહીંયા તો જે હૈયે તે જ હોઠ આવતું હોય છે.
ખબર નથી મને કે પ્રેમમાં શું કહેવાનું હોય છે.
એટલું તો હું સમજું, પ્રેમમાં મૌન પણ વાણી જ હોય છે.
નથી આવડતો મને પ્રેમ કરતા કે નથી જ આવડતું પ્રેમ પામતા.
કંઈક ઉણપ તો બધામાં જ હોય છે.
મારે તો બસ ગમતાંના ગુલાલ કરવા હોય છે.
આપી શકે જો તું, તો આવ પ્રેમ આપવા;
માણી શકે જો તું, તો આવ પ્રેમ પામવા;
આ બધું વળગણ નહીં, અનહદ થાય ત્યારે જ પ્રેમ હોય છે.
મને સ્થિતિ પ્રમાણે પ્રેમ કરતા નથી આવડતું.
કે મનને બદલાતા પણ નથી જ આવડતું.
જે છે એ વગર કહીયે સમજાય ત્યારે જ પ્રેમ હોય છે.
અંતર મહી પ્રેમની લહેરો યથાવત રાખી
બહાર અઘરું છતાં મોજીલું જીવન જીવવું,
મારે મન તો આજ પ્રેમ હોય છે.
પ્રેમને ટકાવવા ઝઝુમવું પડે એ ક્યાં પ્રેમ હોય છે?
એતો એક વાર થઈ જાય પછી
પરિણામની ક્યાં કોઇ ચિંતા હોય છે!?
સાથે જીવવા મરવાના કોઈ જ વચન નહીં,
એતો અમર રહે એજ મંગલ કામના હોય છે.
માણસે- માણસે પ્રેમની પરિભાષા અલગ હોય છે
તો ચોક્કસ એની પરાકાષ્ઠા પણ અલગ હોય છે.
હા ખાતરી એટલી આપું કે એકવાર તારી થયા પછી
આ આખી દુનિયા મારી અને મારે ફક્ત તારું જ થવાનું હોય છે.
બીજાના મહાન પ્રેમ જોવા જાણવાની મારે ક્યાં જરૂર છે?
જ્યારે મારા પ્રેમના હયાતી ખુદ માધવ હોય છે.
પોતાનું ભૂલી બીજાને જીતાડવાનું અને જીવાડવાનું હોય છે.
મારે મન તો આ જ પ્રેમ હોય છે.
થોડી યાદોની પળ તમને નબળા નહીં મજબૂત બનાવે
ત્યારે જ પ્રેમની સાચી ઓળખ થતી હોય છે.
પ્રેમમાં હસવું, રડવું, મળવું, દૂર, પાસે બધું જ ગૌણ હોય છે.
બસ એક અવિચળ એહસાસ મનમાં વહેતો રહે
..... ત્યારે જ તો જીવાતું હોય છે.
મારે મન સઘળું છે એમ જ ભલે રહે, કંઈ મેળવવાનું નહી,
પરંતુ ,પ્રેમમાં લૂંટાય જવાની મજા પણ કંઈક અલગ હોય છે.
-કુંજદીપ
