મજબુત રાખુ મનને , પણ મારુ હૈયુ રહે નહિ હાથમાં,
હેજી એ હતી સંઘળુ હતુ , મારુ સુખ એની સાથમાં .
મજબુર થઈ મારે જીવવું રહ્યું , અને મને નેણે નીંદ ન આવતી ;
પાદર ગુમાવેલ પદમણી , મને યાદ તારી આવતી .
પાસે બેસીને પિરસ્તી અને મને ખંતથી ખવડાવતી ,
પાદર ગુમાવેલી પદમણી મને યાદ તારી આવતી.