સમય સૌ નો આવે છે,
કોઈનો મોડો તો કોઈ નો વહેલો આવે છે,
તેને કોઈ વાહન નહિ પણ માણસ પોતે જ લાવે છે,
સમય....

કાલના ગરીબનું વર્તન આજે તવંગર ની માફક ફાવે છે,
ગઈ કાલે ઉગાવેલ છોડ આજ પુષ્પો બની સોડમ લાવે છે,
સમય......

ક્યારેક પંખા વિના સૂતા માણસને હવે એ.સી. જ ફાવે છે,
બધા પર શક કરનાર શકુની પર પણ ક્યારેક આંગળી ઉઠી આવે છે,
સમય......

અન્ન ક્ષેત્ર માં પ્રસાદી લેનાર એ માનવ,
હવે બટુક ભોજન કરાવે છે, સાચ્ચે,
સમય......

સમયનું આગમન તો પરિશ્રમ જ કરાવે છે,
કોઈ નહિ, પણ માણસ પોતે જ લાવે છે,..
સાચ્ચે..
સમય.......


✍DAVDA KISHAN (DK)

Gujarati Poem by Davda Kishan : 111280092

The best sellers write on Matrubharti, do you?

Start Writing Now