मला नेहमी वाटत रस्त्याने
चालतं चालतं जावं
तुझ्या शी बोलत रहावं
तुझ्या मनातील भावना
माझ्या मनात घर बनवावं

आयुष्यात तू कांही मला
जगण्याची उमेद दिली
तुझ्या जिवनात तशीच
चित्रात रंग भरवत
तुला प्रत्येक क्षण
उणीव भासवत हृदयांत
जागृत स्थान देत

एकमेकांच्या डोळ्यात
पाहून विश्वास संपादन
सहवास मिळवून समजून
मिलनातं एकरूप होऊन
बिलगुन सोनेरी पांघरून
दिवसाची रात्र जागुन
सकाळ उजाडून
तुझी आठवण
सोबत घेऊन
उराशी बाळगून
नव्या कामांची
सुरुवात करून
तुला भेटायला
परतुन येतांना
कांही तरी तुझ्या साठी
घेऊन यावे ती
तुझ्या चेहऱ्यावर वरती
मला दिसावी ती
प्रसन्नता

माझ्या भेटण्याची
तुझ्या मनात
होती आत्मीयता
तुला सारख
सांगत होती
तुला खुनवत होती
तुला हसवत होती
तुला वाट पाहायला
सांगत होती
दार उघडून स्वागत
करायला डोळे मिटून
उघडे करून तरसत
होती तुझ्या मिठीत
पडून प्रेमाची परीक्षा
घेत होती.

तुझ्या आठवणी ऊन
सावली सोबत घेत
तुझ्या स्पर्शाने मन
मोकळे होऊन
फुलतं होतं रानं
तूंच आहे माझ्या
जीवनाचं गाणं
संपत आला रस्ता
तूझ आयुष्य जगत
माझं आकर्षण
तू घेतलं वेधुन
तू साचवल वेचून

तु माझं जगणं केलं हराम
माझं हृदय तुला करत
रोज रोज आलम
तु रागात करते कलम
मी न चुकता न राहता
तुझी वाट पाहता
माझं रक्ताचं नातं
करत तुला सलाम

Marathi Poem by UMESH : 111236535

The best sellers write on Matrubharti, do you?

Start Writing Now