કોણ અંદર બ્હાર આ વરતાય છે
શ્વાસ નામે રોજ કૌતુક થાય છે
જીર્ણ થઈ ને ઓગળુ છું તોય પણ
હુંપણા નો રોગ ક્યાં સમજાય છે ?
લાગણી ના છોડ આ કરમાય નૈ
આંખ મારી એટલે છલકાય છે
કેટલા વીત્યા હશે કોને ખબર ?
ક્યાં હિસાબો જન્મ ના સચવાય છે
યાદ આવું હું ય પણ ગિરનાર ને
એ જ સપનું આંખ માં પથરાય છે
હું તને ત્યાં લઈ જવાનો જીંદગી
માર્ગ જ્યા થી આપણા બદલાય છે
સુપ્રભાત મિત્રો..?
કવિશ્રી - દિલીપ દવે
